Rozdział 4

Siedziałam na kanapie czekając aż Harry wróci... To siedzenie w miejscu mnie już nudziło. Wstałam i zaczęłam chodzić w kółko. Gdzie on mógł pójść? A jak coś mu się stało? Jaka ja jestem głupia! W taką ulewę wypuściłam go po frytki. Te jego głupie ale za razem wspaniałe oczy sprawiały wrażenie, że był w stanie zobaczyć całą drogę do mojej duszy. Dlaczego jestem taka słaba? Nadal chodziłam w tę i z powrotem po salonie i nagle usłyszałam kroki za drzwiami. Pobiegłam do nich i otworzyłam je widząc przed sobą Harry'ego lekko mokrego trzymającego torbę z McDonald'a. Zamknął parasol i wręczył i papierową torbę. Otworzyłam ją i poczułam niebiański zapach frytek. Wyciągnęłam dwie frytki i włożyłam je do buzi. Umm cudowny smak.
- Spokojnie to dla ciebie nikt Ci tego nie zje - Harry zaśmiał się siadając obok mnie na kanapie.
Zignorowałam go i zaglądnęłam głębiej do torby i zauważyłam, że kupił trzy razy duże frytki dla mnie. Moje oczy rozszerzyły się na alarm, ponieważ wiedziałam, że to straszne. Mimo to nie mogłam się powstrzymać bo czułam się szczęśliwa w końcu je jedząc. Nadal chrupałam je i wtedy uświadomiłam sobie, że faktycznie byłam głodna.
- Przepraszam - powiedziałam z pełną buzią a on tylko się uśmiechnął
- W porządku widać, że jesteś bardzo głodna.
- Na prawdę nic nie jadłam przez cały dzień ponieważ dziecko mi nie pozwalało. Z wyjątkiem tego - powiedziałam przegryzając frytki
- Więc lepiej jedz abyś ty i dziecko nie umierali z głodu - powiedział popychając kolejną paczkę frytek do mnie.
Uśmiechnęłam się i nadal jadłam. On tylko siedział przyglądając mi się z uśmiechem na twarzy. Starałam się go ignorować i kontynuować jedzenie ale po chwili irytował mnie.
- Chcesz coś powiedzieć? - zapytałam patrząc na niego na co się lekko wystraszył.
- Nie ja tylko myślałem.
- Myślałeś jak pozbyć się mnie i dziecka? - zapytałam
- Nigdy. Proszę nie myśl sobie w ten sposób - powiedział przeczesując dłonią włosy.
Nie odpowiedziałam mu tylko dalej jadłam. Nie mogłam się powstrzymać ponieważ to było takie pyszne.
- Chcesz?
- Oczywiście - powiedział chwytając frytkę.
Harry i ja siedzieliśmy i czasami rozmawialiśmy o przypadkowych rzeczach aż skończyliśmy jeść.
- Powinienem już iść - Harry powiedział spoglądając na zegarek.
Spojrzałam za okno i nadal padało.
- Na pewno? Ulewa jest mocna. Gdzie masz samochód?
- W parku. Mogę pożyczyć parasol?
- Dlaczego nie możesz zostać na noc? -  powiedziałam a on spojrzał na mnie w szoku.
- Słucham?
- Dlaczego nie możesz zostać na noc. Spać na kanapie?
- Hmmm... jesteś pewna? - zawahał się
- Nie martw się utrzymam ręce przy sobie - zażartowałam uśmiechając się.
- Dzięki Megan - powiedział a ja wstałam w stronę korytarzy po koc i poduszkę.
Położyłam rzeczy na kanapie i ruszyłam do swojego pokoju.
- Um Megan? - usłyszałam wołanie Harry'ego i odwróciłam się.
- Tak? - zapytałam i widziałam, ze robi kilka kroków w moją stronę.
- Dobranoc - powiedział całując mnie w policzek i dotknął lekko mojego brzucha.
- Dobranoc - Powiedziałam gdy wchodziłam do swojego pokoju.
_ _ _ _ _ _ _

Nie ma to jak poranne słonce, które budzi mnie z rana. Jęknęłam i przewróciłam się na drugą stronę. Mój żołądek podskoczył na co otworzyłam oczy. Wyskoczyłam z łóżka z jedną ręką na ustach a drygą łapiąc włosy przed kiblem.
- Megan? - słyszałam jak Harry mówi.
- Coś się stało? - zapytał z niepokojem na co pokręciłam głową.
- Na pewno? - zapytał ponownie głaszcząc moje plecy.
Nie odpowiedziałam mu tylko znów zwymiotowałam. Kiedy w końcu poczułam sie lepiej wstałam.
- Cholera poranne mdłości - podeszłam do umywalki.
- Coś się stało? Jesteś chora?
- Nie to tylko poranne mdłości - zapewniłam go płucząc usta.
- Jest coś o co muszę się martwić? Czy to normalne? - spytał z niepokojem stoją w drzwiach.
- W porządku naprawdę - powiedziała gdy wychodziłam z łazienki.
- Chcesz abym zrobił Ci śniadanie? - spytał uśmiechając się
- Tak oczywiście - powiedziałam siadając na kanapie
Wyczułam gotowanie się jajek na co mój żołądek zaburczał.
Po chwili na tacy przed soba miałam jajka, bekon i tosty francuskie.
- Smacznego
- Wow dzięki
- Nie ma problemu. Nie chcę aby dziecko umarło z głodu - powiedział patrząc na mnie.
Wzruszyłam ramionami i rozpoczęłam jedzenie. Jęknęłam czując ten przepyszny smak.
- O mój boże jakie to jest dobre.
- Teraz?
- Tak chcesz spróbować? - nałożyłam na widelec kawałek jajka i podałam mu
Spodziewałam się, że weźmie go ode mnie ale on pochylił się do przodu i zjadł.
- hmm na serio jest dobre.
- Gratulacje dla szefa kuchni.
- Tak. Dobra robota Harry - powiedział do siebie.
Skończyłam jeść.
- Dziękuję - powiedziałam do niego.
- Proszę bardzo. Mam nadzieję, ze jesteś zadowolona.
- Ty nic nie jesz?
- Nie jem śniadań.
Włączyłam telewizję i oglądałam jakiś program. Wiedziałam, ze jakikolwiek ruch w tej chwili spowoduje to,że go zwrócę.
Więc po prostu siedziałam w jednej pozycji dopóki on nie przysiadł się do mnie.
- Co robisz dzisiaj? - zapytałam przerywając ciszę.
- hmmm mam nagranie dzisiaj.
- Nie musisz już iść?
- Chcesz abym wyszedł? - zapytał odwracając się do mnie z uśmiechem.
- Nie... tak tylko pytam.
- W porządku tylko muszę zadzwonić do Louis'a. - powiedział wyciągając telefon.
Co się dzieję? Z jakiegoś powodu naprawdę chciałam aby został ale wiedziała, że to jego praca.
Przyciszyłam trochę telewizję aby więcej słyszeć.
- Hej Lou. O której jest ta sesja nagraniowa?
- Co tak dziwnie?
- Nie nie wiem co Simon powiedział po prostu chcę potwierdzić godzinę.
- Dlaczego?... Uhh..
- Padał deszcz więc zatrzymałem się u przyjaciółki.
- Megan...
- Tak to ona - ta odpowiedź mnie zaskoczyła... czyli Louis wiedział o mnie.
- Co ty mówisz .. nie
- Tak jestem pewien.
- Zobaczymy się później narka - powiedział i odłożył telefon.
Podszedł do kanapy.
- Mam tam być o 15.
- Nie miałam na myśli tego, żebyś już szedł. Wiem, że to twoja praca i nie chcę abyś miał problemy - tłumaczyłam się
- Oh ja Cię tylko drażnię zrelaksuj się - powiedział głaszcząc mnie po ramieniu.
Przesunęłam się lekko na kanapie aby zrobić mu miejsce ale to był błąd. Czułam śniadanie w gardle.
Nie podobało mi się to, że Harry po raz drugi będzie świadkiem  tego co rano.
Harry złapał mnie i szybko zaprowadził do łazienki trzymając moje włosy.
- Wszystko w porządku? - zapytał gdy byłam pochylona nad kiblem.
Czułam się winna ponieważ jego starania zwróciły się. Uniosłam palec aby poczekał. Delikatnie gładził moje plecy przypominając mi o swojej obecności i jakby mówiąc " W porządku jestem tutaj ".
Kiedy już było po wszystkim opadłam na tyłek. Harry podał mi szczoteczkę a ja leniwie umyłam zęby.
- Dasz rade wrócić do pokoju? - Harry spytał kucając aby mógł mi spojrzeć w oczy.
- Pozwól mi spróbować - powiedziałam chwytając jego wyciągniętą dłoń.
Ku mojemu zdziwieniu nie byłam w stanie wstać i znów upadłam na podłogę. Oparłam głowę o ścianę.
Harry chwycił mnie za ramiona i wyniósł mnie z łazienki. Trzymałam dłonie na brzuchu lekko go gładząc.
Położył mnie na łóżku. Poczułam jak łóżko lekko się ugina.
- Masz napij się wody - powiedział podając mi szklankę.
- Dziękuję - wzięłam łyk i znów opadłam na kanapę.
- Czy to jest aż tak złe? - Zapytała kładąc szklankę na stoliku.
- Przerażające za każdym razem.
- Często Ci się to zdarza?
- Codziennie rano.
- Nie ma sposobu aby to powstrzymać?
- Nic mi o tym nie wiadomo - odpowiedziałam senna
- Musisz się wyspać. Nie będziesz miała nic przeciwko jeśli użyję twojego komputera?
- Jasne, że nie - odpowiedziałam gdy pocałował mnie w czoło.
Chciałam się obudzić i na niego ale czułam, że zapadam głębiej w sen. Moje powieki były zbyt ciężkie aby je otworzyć.
_ _ _ _ _ _ _

Obudziłam się i zauważyłam Harry'ego siedzącego na łóżku, wzrok miał skupiony na ekranie mojego laptopa klikając co jakiś czas. Było mi gorąco ponieważ Harry otulił mnie kocami aż po szyję.
Próbowałam się z nich wydostać przez ci Harry spojrzał na mnie.
- Hej jak się czujesz?
- Gorąco - jęknęłam
- Chodziło mi o nudności - roześmiał się
- Lepiej... trochę głodna jestem.
Kiwnął głową i odwrócił się do laptopa. Przez ramię zaglądałam co robi.
- Na co się gapisz? - zapytałam na co się wystrzały i dźgnął mnie łokciem w brzuch. Co spowodowało, ze opadłam na łóżko.
- O cholera. Megan wszystko w porządku?
- Uhh - jęknęłam trzymając się za brzuch
- Wszystko w porządku.
- Myślę, że...
- Wszystko w porządku z dzieckiem.
- Myślę, że nie boli nic.
- Na pewno?
- Tak Harry.
Stanął u stup łóżka i patrzył na mnie. Jego twarz wyrażała emocje strachu i nie mogłam się przez to powstrzymać od śmiechu.
- Z czego się śmiejesz? - zapytał zaskoczony
- Twoja twarz- powiedziałam między atakiem śmiechu
- Jestem zaniepokojony.
- Czuję się dobrze - powiedziałam
Patrzyłam na niego zastanawiając się o czym myśli.
Naglę uklęknął przy łóżku i podniósł mnie z niego w stylu ślubnym. Dopiero po chwili mój umysł zaczął przetwarzać to co się dzieje.
- Harry co ty robisz?! Puść mnie!
- Zabieram Cię do szpitala.
- Za co do cholery?
- Muszę sprawdzić czy wszystko w porządku - powiedział kiedy zbliżył się do drzwi.
- Jest w porządku... - powiedziałam podkreślając każde słowo
- Potrzebuję drugiej opini.
- Gdzie idziesz jej szukać?
- Do szpitala - powiedział kierując się do samochodu.
- To oburzające - powiedziałam gdy opuścił mnie na siedzenie pasażera.
_ _ _ _ _ _ _ _

- Jesteś już spóźniony - powiedziałam patrząc na zegar.
- W porządku - odpowiedział gdy czekaliśmy na wyniki badań.
- To nie było konieczne.
- Było - powiedział patrząc na lekarza.
- To jest żenujące.
- Nie musisz się wstydzić Megan - usłyszałam czyjś głos.
- Przepraszam.
- Więc co jest panie doktorze - Harry zapytał
- Wszystko jest normalnie, nie musisz się niczym martwić - lekarz odpowiedział
- Mówiłam Ci, że to nie jest konieczne - mruknęłam pod nosem a Harry posłał mi grymas.
- Oczywiście uważaj na siebie - doktor powiedział opuszczając nas.

- Mówiłam Ci, że jest w porządku.
- Musiałem się upewnić, że dziecko jest zdrowe.
- To było tylko drobne uderzenie, nic wielkiego.
- A co jeśli to małe uderzenie miałoby wpływa na rozwój oka? Ramienia? Nogi? Ucha?

Szliśmy w kierunku samochodu. Będą na parkingu mój żołądek zaburczał na co odwróciłam się rumieniąc. Harry spojrzał na mnie dziwnie i wzruszył ramionami.
Wsiedliśmy do samochodu.
- Nie ma chwilowo czasu Cię nakarmić musimy pędzić do studia - powiedział ruszając autem.
- Nie musisz mnie karmić sama sobie coś zrobię.
- Muszę być w studiu za 5 minut.
- Więc co zamierzasz zrobić?
- Zamierzam zabrać Cię ze sobą do studia nagraniowego gdzie Cię nakarmię i poznasz resztę zespołu.
Patrzyłam na niego z otwartymi ustami. Chciał mnie zabrać do studia? Do swojego miejsca pracy?Chciał abym poznała resztę zespołu?
Już chciałam zaprotestować ale uniósł dłoń aby mnie powstrzymać.
- Przestań. Nie możesz sama prowadzić.
Chciałam coś zjeść i poznać chłopców...
Spojrzałam w dół i zorientowałam się, ze nadal byłam w piżamie. Oh nie... no super...
____________________________________
Awww *___* Hazza jest słodki <3 huehuehue :D
KOMENTUJCIE <3

http://ask.fm/CharmingDreams